หวังซือฉี อัครมหาเสนาบดีแห่งแดนคุนหลุน

王师奇  หวังซือฉี

身份：第一中央帝国太宰

สถานภาพ : อัครมหาเสนาบดีแห่งมหาอาณาจักรกลางตี้อี

实力：精神力圣王

ศักยภาพ : นักเวทย์ราชเมธี

师父：文帝

อาจารย์ : เหวินตี้ (จักรพรรดิแห่งศิลปศาสตร์)

     หวังซือฉี(王师奇) ถือเอาฝีมือด้านพลังเวทย์กลายเป็นราชเมธี เขามีวิสัยทัศน์เหนือผู้คนทั่วไป มองคนได้ทะลุปรุโปร่ง ทำงานรอบคอบ เบ็ดเสร็จเด็ดขาด ได้รับความไว้วางใจจากฉือเหยา

     

     วิธีการบริหารประเทศของเขามีความพิเศษยิ่ง เขาใช้โลกคุนหลุนเป็นกระดานหมากรุก และใช้นักยุทธ์ระดับเมธีทั้ง 5 ทวีปในแดนคุนหลุน และกลุ่มอิทธิพลต่างๆเป็นหมาก

     ใช้กระดานใต้หล้าช่วยจักรพรรดินีควบคุมแดนคุนหลุน รักษาดุลอำนาจแต่ละกลุ่มอิทธิพล โยกย้ายทรัพยากรทั่วใต้หล้า ทำให้แผ่นดินมีความรุ่งโรจน์มีความสันติยิ่งขึ้น วิถียุทธ์เจริญรุ่งเรือง แผ่นดินรวมเป็นหนึ่ง 

     

     คฤหาสน์เหลียนจู(连珠府)เป็นคฤหาสน์ 9 หลังก่อตัวกันขึ้นมา วางค่ายกลอันเก่าแก่ 9 หลัง เรียงรายเหมือนกับดวงดาว 9 ดวงต่อกัน 

     เพียงแค่องค์จักรพรรดินีไม่อยู่  ศูนย์กลางแห่งราชสำนักก็ได้ย้ายจากพระราชวังจื่อเวย(紫微宫)มาที่คฤหาสน์เหลียนจูของอัครมหาเสนาบดีหวังซือฉี อำนาจของเขาเป็นรองแต่เพียงองค์จักรพรรดินีฉือเหยาเพียงคนเดียว

   คราวที่ฉือเหยาเจรจาบีบบังคับจางรั่วเฉิน นางได้ชี้แนะว่า เขายอมอ่อนข้อให้กับเทพ การฝึกฝนทางจิตใจยังไม่พอ ไม่สามารถบรรลุเป็นมหาเมธีได้

“有帝心者，不屈于人。

有神心者，百折不挠。”

    “ผู้มีจิตดังจักรพรรดิ ไม่อ่อนข้อต่อผู้ใด

ผู้มีจิตดุจเทพไซร้ ร้อยอุปสรรคมิย่อท้อ”

     เขาจำประโยคนี้ขึ้นใจ เพราะจิตใจเขานั้นมีข้อบกพร่อง เนื่องจากยึดติดอยู่กับเรื่องทางโลกมากไป ทำให้ไร้วาสนาต่อการบรรลุเป็นมหาเมธี